कयामत उपन्यास सूर्य

دانلود رمان رستاخیز خورشید

مقدمه

آنچه موجودیت این گروه تروریستی را زیر سوال می برد، پیش بینی

است که ۱۴۰۰ سال پیش از سوی حضرت علی(ع) بیان شده است.

اذا رایتم الرایات الاسود فالزموا الارض ولا تحرکوا ایدیکم ولا ارجلکم ثم

یظهر قوم ضعفاء ولا یوبه لهم قلوبهم کزبر الحدید هم اصحاب الدوله لایفون

بعهد ولا میثاق یدعون الی الحق ولیسوا من اهله اسماوهم الکنی ونسبتم

القری حتی یختلفوا فیما بینهم ثم یوتی الله الحق من یشاء…

{نقل از کتاب احقاق الحق و ازهاق الباطل}

ترجمه: زمانی که پرچم های سیاه را دیدید از جای خود حرکت نکنید. سپس

قومی ضعیف ظاهر می شوند که قلب هایشان مانند براده های آهن سخت

است، آنها وفادار به هیچ عهدی نیستند، به حق فرا می خوانند در حالی که

از حق نیستند، اسامی شان، کینه و نسبت هایشان از نام شهرها گرفته

شده است؛ تا این که در بین خود اختلاف نظر پیدا می کنند و خداوند حق

را به کسی که بخواهد عطا میکند… .

گفته میشود این سخن و مفهوم آن تماما با تروریست های داعش منطبق است:

۱٫ کسانی که پرچم های سیاه دارند.

۲٫ اسامی شان،کینه است مانند: ابو مصعب، ابوالبراء.

۳٫ نسبت هایشان به شهر ها می رسد مانند: البغدادی، الحرانی.

خلاصه

دخلاصه

از صبح پرسیدم: ” جنگ چیست؟ ”

گفت: ” پاسخت طولانیست. ”

از خانه های ویران پرسیدم،

به صورتم زل زده و همچنان ساکتند.

از نسیم می پرسم: ” جنگ چیست؟ ”

آرام میان برگ ها میپیچد و با خش خش آن ها زمزمه می کند: ” هـیـس.”

آن چه بر دیده گذشته

و سمفونی تیر و خمپاره برای گوش هایم،

یعنی جنگ.

یعنی آغاز بی رحمی.

یعنی دنیایی که به یغما می رود.

یعنی کودکی که دیگر نیست.

یعنی روزها پی غوغای سیاه می گذرد.

نیمی از کره ی زمین تاریک، نیمی دیگر تاریک تر.

نقطه ای از این جهان، غرق خون،

کودکی در دریای تاریکی ها، غوطه ور

نگاه مادری به دار آویخته است.

پدری در دور دست ها جان می دهد.

مرگ چیست؟

حیات چست؟

به گمانم انسانیت به فراموشی سپرده شده است!!

صدای خشمگین تیر….

می گذرد آتشی داغ از لوله ای…

گلگون شد پروانه ای…

انگار چیزی مستتر است به هنگام وداع.

آسمان، رنگین است از خون مسلمان.

خشم و ذلت بر اسلام روا نیست.

شرک اگر پدید آید به نام داعش، زندگی زیبا نیست.

سرانجام چیزی که نباید می شد، شد.

غده ی چرکینی به نام داعش متولد شد.

میلرزد عرش….

می رقصد، بر فرش.

زندگی زیباست.

چون پروانه ای از جنس خاک،

دختری عرب در میان مخروبه های تاریک ایستاد.

چادر بر سر، یک تنه به میدان پر زد.

راست گفت سهراب، زندگی عرصه ی ماتم ها نیست.

آسمان هست….

آب هست…

خاک هست…

خدا هست….

تا وقتی انسانیت زنده است دل که با خدا باشد،

داعش که حرفی نیست.